Dortmund
 |
 |
Dortmund şehrinde insanların ilk yerleşke tarihine ait arkeolojik izler, Cilalı Taş Devrine kadar uzanıyor. "Dortmund" ilk defa tarih sahnesinde 'Throtmanni ' terimiyle MS 882 yılında çıkıyor. MS 990 senesine ait ortaya çıkan bulgulardaysa; o yerleşkede pazar kurma, alışveriş yapma gibi faaliyetlere yönelik ilk hukuki kurallar bulunmakta.
1152 yılında, sonraki zaman diliminde Kutsal Roma İmparatorluk makamına kadar yükselecek olan Kral Friedrich Barbarossa tarafından Dortmund'da, kralın yönetim, ticaret ve sosyal hayata yönelik karar ve danışma heyetleriyle istişaresine sahne olan bir toplantı gerçekleştirilmiştir. Bunun sonucu olarak, takip eden yıllarda birçok zanaâtkar, esnaf ve tâcir, kraliyet konağının çevresi başta olmak üzere Dortmund'a taşınıp yerleşmiş, ticari ve sosyal faaliyetlerine burada devam ettikleri gibi, şehrin gelişmesine de katkıda bulunmuşlardır.
19. yüzyılın ortalarından itibaren kömür madenciliği ve çelik işleme, Dortmund'un tekrar yükselişini ve bir sanayi şehrine dönüşmesini gördü. 1847'de Cöln-Minden Demiryolu'nun açılmasından bu yana Dortmund, Ruhr bölgesinde önemli bir ulaşım merkezi haline gelmiştir. Ekonomik kalkınmaya bir diğer önemli katkı, 1899 yılında Dortmund-Ems Kanalı ve dolayısıyla limanın açılmasıyla sağlanmıştır.
1905 gibi erken bir tarihte, Körne'nin kuruluşu, 1928 Ruhr Bölgesi'nin Yeniden Düzenlenmesi Hakkında Kanun ile Hörde şehrinin (şimdiden 1.340 şehir hakkı almış) kurulmasına yol açan bir birleşmeler dalgası başlattı. 1928 ve 1929 kuruluşlarından bu yana, Dortmund bölgesi eski Grafschaft Mark alanında, eski Serbest İmparatorluk Kenti Dortmund bölgesinden daha fazla olmuştur. İkinci Dünya Savaşı'nın patlak vermesine kadar, şehir manzarası küçük bir kasabadan büyük bir şehre dönüştü. Birkaç yıl içinde şehir merkezi, 1904'te Althoff'un mağaza binası, 1912'deki Krügerhaus veya yeni bir ana istasyon, postane inşa ederek tüm istasyon alanı gibi yeni binaların inşasıyla kökten değişti. ve bir ticaret merkezi olarak Löwenhof veya Hansastrasse'deki atılım gibi kentsel planlama önlemleri.
II. Dünya Savaşı sırasında kentin yüzde 90'ından fazlası ve tarihi kiliseleri, merkezdeki toplam 105 hava saldırısı ve 22.242 tondan fazla bomba ile yok edildi. Yüksek oran, kısmen Dortmund şehrinin bir saldırının tek hedefi haline geldiği sekiz büyük saldırıdan kaynaklanıyor. 12 Mart 1945'teki büyük saldırı sırasında 4.800 tondan fazla bomba şehre çarptı. Bu saldırı bir Alman şehrine karşı en ağır bombalı saldırı oldu. Bu son büyük saldırının ardından sosyal ve ekonomik yaşam durdu.
Bununla birlikte, gerçek yeniden yapılanma, ilk olarak savaş sonrası günlük yaşamda ilk olarak ulaşım ve bağlantı yolları olarak temizlenen zemin ve yukarıdaki sokaklardaki altyapı hatları tarafından belirlendi. Böylece, şehirlerin işlenmesi tamamen yeni bir planlama yerine yeniden yapılanma ve değişiklik olasılığı olarak görülüyordu. Bununla birlikte, savaş sonrası halkın farkındalığı, Orta Çağ kentinin düzeninde sanayileşmenin bir ürünü olarak kentsel durumu tekrarlamama arzusuyla şekillendi. Bu nedenle yeniden yapılanma yıllarının planlama hedefi, kendisini eski ve tarihi mirastan kasıtlı olarak farklılaştırması gereken yeni, açık ve geleceğe dönük bir Dortmund'du. Dortmund nüfusunun şiddetli muhalefetine rağmen, belediye binası veya sinagog gibi cityscapeı şekillendiren birçok bina yıkıldı veya yeniden inşa edilmedi.
Genel olarak, yeniden yapılanma hızla ilerledi, böylece 500.000'inci nüfus 1950'de doğdu.%2,3 işsizlik oranı ile 1952'de tam istihdam hakim oldu ve mükemmel ekonomik koşullar göçmenleri, özellikle de doğu bölgelerinden gelen mültecileri giderek daha fazla çekti. 1956 gibi erken bir tarihte Dortmund'da 624.000 kişi yaşıyordu. 1965 yılında şehir 658.075 nüfusuyla tarihi bir zirveye ulaştı.
